Μία ακόμα πολιτική απάτη – Όταν αντικίνητρα και επιβαρύνσεις βαφτίζονται φορολογικά κίνητρα*

H κυβέρνηση του κ. Τσίπρα προσπαθεί να κάνει το μαύρο-άσπρο, έχοντας πλέον χρεοκοπήσει ηθικά αλλά και πολιτικά.

Στο πολυνομοσχέδιο που κατέθεσε για να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση, επιδόθηκε σε μία ακόμα χονδροειδή απόπειρα εξαπάτησης μιλώντας για τη θέσπιση φορολογικών κινήτρων.

Το άρθρο 353 του πολυνομοσχεδίου παρουσιάζεται έτσι ως θέσπιση νέων φορολογικών κινήτρων.

Μόνο που η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Οι διατάξεις του συγκεκριμένου άρθρου δεν συνιστούν νέα φορολογικά κίνητρα.

Πρόκειται για  κίνητρα που ήδη υπάρχουν στη βάση ειδικών διατάξεων και με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις απλά  ενσωματώνονται στις διατάξεις του Kώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.

Τι ισχύει λοιπόν; Αυτή τη στιγμή υπάρχει δυνατότητα βάσει των νόμων 1473/1984 (άρθρο 13), και 1892/1990 (άρθρο 101), κεφαλαιοποίησης των αφορολόγητων αποθεματικών, εταιριών εισηγμένων ή μη εισηγμένων στο χρηματιστήριο, με συντελεστές φορολόγησης 5% και 10% αντίστοιχα. Συνεπώς, δεν αποτελεί κάτι νέο η διάταξη που φέρνει η κυβέρνηση ούτε συνιστά νέο κίνητρο.

Συμβαίνει μάλιστα το ακριβώς αντίθετο αφού οι συντελεστές αυτοί που ήδη ισχύουν, με βάση τη ρύθμιση του πολυνομοσχεδίου, θα συνεχίσουν να ισχύουν μόνο για το 2018.

Δηλαδή αν η κεφαλαιοποίηση γίνει το 2019 ή το 2020, τότε η φορολογική επιβάρυνση διπλασιάζεται ή και τετραπλασιάζεται με συντελεστές 10% και 20% αντίστοιχα.

Επίσης, προβλέπεται ρητά ότι οι διατάξεις αυτές ισχύουν έως 31/12/2020, αλλά η κυβέρνηση δεν μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί με  την τύχη των αποθεματικών που δεν θα κεφαλαιοποιηθούν έως 31/12/2020.

Αυτό σημαίνει ότι η δυνατότητα κεφαλαιοποίησης των αφορολόγητων αποθεματικών έμμεσα καταργείται,  με αποτέλεσμα να εφαρμόζονται γενικές διατάξεις με συντελεστή φορολόγησης 29%. Συνεπώς, οι εν λόγω διατάξεις, φαινομενικά μόνο ενσωματώνουν υφιστάμενα φορολογικά κίνητρα.

Στην πραγματικότητα τα κίνητρα αυτά σταδιακά μειώνονται και από το 2021 καταργούνται, με αποτέλεσμα να επέρχεται πρόσθετη επιβάρυνση.

Ταυτόχρονα, με τις διατάξεις του άρθρου 354 του πολυνομοσχεδίου, καταργείται, με έωλες δικαιολογίες, μια ολόκληρη σειρά από φορολογικά κίνητρα: Από την απαλλαγή από το φόρο μεταβίβασης και υπεραξίας της αγοραπωλησίας αγροτικών εκτάσεων από εταιρίες χρηματοδοτικής μίσθωσης και την πίστωση του εταιρικού φόρου στα μερίσματα, μέχρι κίνητρα για ανάπλαση και αναβάθμιση κτιρίων για περιβαλλοντικούς λόγους στα νησιά του Αιγαίου ή σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας ή για τη συμμετοχή εταιριών παροχής επιχειρηματικού κεφαλαίου σε επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας και καινοτομίας. Αν τα κίνητρα αυτά δεν λειτουργούσαν και δεν εφαρμόζονταν στην πράξη, κανείς δεν εμπόδιζε την Κυβέρνηση να τα βελτιώσει ή να τα αντικαταστήσει με άλλα που θα χαρακτηρίζονταν από μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Επιλέγει όμως να τα καταργήσει.

Από μια κυβέρνηση βέβαια που έχει καταστεί συνώνυμο της πολιτικής απάτης, τι μπορεί να περιμένει κανείς;

Η Νέα Δημοκρατία έχει διαμορφώσει μία ολοκληρωμένη δέσμη φορολογικών κινήτρων που θα δώσουν ώθηση στους πιο δυναμικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, όπως η αποσαφήνιση της φορολογικής κατοικίας, η ενίσχυση του προγράμματος golden visa/non-dom, οι υπεραποσβέσεις, ο διπλασιασμός της περιόδου συμψηφισμού ζημιών με κέρδη αλλά και επιπλέον κίνητρα για επενδύσεις στην έρευνα και την τεχνολογία.

*Δημοσιεύτηκε στο capital.gr